Sondagoggend staan ons vroeg op en neem ontbyt by die gastehuis, waar so te se die hele familie vasgenael le voor die TV. ‘n Epiese Thai sepie is aan die gang, die soort waar mitiese kreature verlydelikhede fluister in die ore van skone prinsesse en slinkse hofdames veg om die eer van die aantreklike prins.
Die toer organiseerder het gevra dat ons hulle 9:30 by die hoofpad ontmoet, maar weereens wag ons ‘n hele paar ‘vyf minute’ voordat ‘n songthaew vol bagasie en met kayakke op die dak by ons stil hou. Al die ander mense is reeds opgelaai en ons val in die pad na die beginpunt.
Ons ry sowat ‘n uur uur suid van Vang Vieng na die plek op die Nam Lik rivier waar ons eers geleer word hoe om deur rapids te roei. Daar le ‘n graad drie een voor. Ons trek reddingsbaadjies en helmits aan en hop in die kayakke. Ek en Alexander deel een.
Die rit begin rustig genoeg, behalwe vir een van die instrukteurs wat soos ‘n maniak verby almal roei en hulle dan met sy spaan nat spat. Aanvanklik sien ons ‘n paar hitte en vistermanne angs die rivier, maar mettertyd verdwyn enige tekens van mense en word ons omring deur oerwoud.
Reuse bome staan op hulle wortels langs die wal van die rivier, al die grond is lank reeds weggespoel. Rotsbanke vol krake en barste lyk of hulle aanmekaar gehou word deur rotsvye wat oor hulle groei. Verder weg is daar oortrekte heuwels in verskillende dieptes van groen.
Voor ons deur die eerste rapid gaan word on seers almal bymekaar gemaak en gewaarsku om in die middle te bly en te roei-roei-roei, voor ons een vir een deurgaan. Ek is al voorheen op binnebande deur soortgelyk rapids, maar nog nooit op ‘n kayak nie, ons bly gelukkig almal regop en ‘n ent later arriveer ons by ons middagete stop.
Die instrukteurs het vinnig ‘n vuur aan die gang en braai vir ons geurige sosaties wat ons eet saam met ‘n berg rys en baguette. Terwyl daar gebraai word swem ons bietjie in die rivier en geniet dan ons ete voordat ‘n bui reen ons nog natter en meer bedremmeld laat lyk.
Die groep wat saam met ons kayak maak vir heerlike geselskap en ons kuier lekker met veral die Belgiese en Hongaarse paartjies. Na twee is ons weer terug op die water vir die laaste ent op die rivier. Oppad kry ons die kans om uit ons kayakke weer in die water te spring en af te koel.
‘n Uur later arriveer ons by ons kayak eindpunt. ‘n Songthaew met ons bagasie wag hier om ons die laaste uur of wat na Vientiane te vervoer. Langs die pad breek die egter en ons word gelaai op ‘n oorvol bus wat ons ‘n uur later aflaai in die hoofstad. Uiteindelik is ons in Vientiane!
Ons vind gou uit dat daar hier ook ‘n JoMa tak is en haas onsself, flou van son en roei, hierheen vir koffie en ‘n varsgebakte stuk lemon bar.
Terwyl ons peusel en drink stem ons albei saam, dit was beslis een van ons hoogtepunte vir Laos.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment