Publieke Vervoer

Meeste van my lewe was ek in 'n posisie waar ek nooit regtig nodig gehad het om gebruik te maak van publieke vervoer sisteme nie. Ek was gelukkig genoeg om 'n motor as student te he en later 'n motorfiets in Taiwan.

Na my terugkeer na Suid Afrika vroeg verlede jaar het my ouers in hul dierbaarheid my oorsese suster se motor aan my geleen. Maar een ongelukkige aand terwyl ons huis oppas in Vishoek het iemand besluit om dit Toyota te gebruik vir parte en ek moes skielik vir die eerste keer in my lewe begin gebruik maak van die publieke vervoer sisteem.

Gelukkig was Alexander reeds goed gesout in die gebruik maak van treine en minibus taxis in Kaapstad so ek was vinnig ook gemaklik in die proses. Op 'n manier het die gesteelde kar skielik na 'n seen begin lyk. Ek moes wel bietjie vroeer opstaan in die oggend, maar ek het 'n nuwe deel van die stad en die wereld beleef waarvan ek nooit werklik bewus was nie. Dit was asof ek nou baie meer deel van die stad om my begin voel het. Daar was iets besonders (ek weet dit klink sentimenteel) daarin om die oggend in die minibus te klim en dan in die trein en almal om jou lyk nog half aan die slaap en rus oppad werk toe. En laat middag lyk almal so verlig omdat die dag verby is en Vrydae heers daar groot opgewondenheid want dit is naweek.

Toe ek in Los Angeles aankom het ek dadelik besluit ek wil heelwat gebruik maak van die bus en subweg sisteme. Alexander het wel 'n kar gehad, maar hy was soggens by die werk en ek wou nie heeltyd rondwag tot hy huis toe kom nie. Op my vierde dag het ek my eerste bus roete on die knie gehad en 'n week later het ek die subweg (is dit 'n woord?) begin gebruik.

Ek het myself voorgeneem om uiteindelik ook van Bangkok se publieke vervoer sisteem gebruik te maak. Voorheen het ek wel die BTS (skytrain) gebruik, maar nooit die busse, rivier taxis en bote nie. Teen die tyd wat Alexander in Bangkok gekom het was ek die meester van twee bus roetes, rivier boot stoppe en ek het 'n goeie idee gehad van hoe die kanaal sisteem werk. Ek het dit dus reg gekry om vir langer as 'n week in Bangkok te bly sonder om die taxis (behalwe 'n vroeg oggend na die lughawe) of tuk-tuks te gebruik!

En so reis ek voort, op onlugverkoelde busse, stowwerige songthaews, ongebalanseerde bote en die genade van vreemdelinge.