Ek kan nou glad nie onthou of ek genoem het dat ons op Don Khong die heerlikste vis gereg probeer het nie. Vars Mekong vis word gemaal en gemeng met ‘n lemoen gras geursel, toegedraai in piesang blaar en dan gestoom tot die vis gaar is.
Hier is wat ek gaan doen wanneer ons weer ‘n kombuis het. Ek gaan pal eksperimenteer met geregte in mielie en piesang blare stoom. Miskien kan ek uitwerk hoe om ‘n rys en vleis gereg met bobotie geure in mielie blare te stoom. Dit kan net lekker wees.
Ons het 3 dae gelede in Kambodia aangekom. In Vientiane he tons uitgevind dat jy nou ‘n visa met aankoms op die Laos/Kambodia grens kan kry, maar niemand kon ons waarsku dat ons gegroet gaan word deur ‘n spul extortionists in with t-hemde nie. Ons weier aanvanklik om die fooie te betaal vir die aansoekvorms. Wie het al ooit gehoor van so iets! Maar ons besef gou dat ons of betaal of hulle weier om iets te doen.
Ons paspoorte word gefynkam en Alexander word soos ‘n terroris bestudeer, ‘n boek word uitgepluk met name van verdagtes en hulle deursoek dit deeglik voordat ons visas ontvang. Na wat soos ‘n ewigheid voel het ons die visas en kan ons voortry.
Die oomblik wat ons oor die grens is voel alles anders. Die huise is in ‘n heel ander boustyl as in Laos en die wereld lyk baie meer ontbos. Daar is omtrent geen verkeer in hierdie deel van die land en alles voel net meer landelik as in Laos. ‘n Ander reisiger het vir ons vertel hoe ‘leeg’ Kambodia voel. ‘n Nare nagevolg van die Khmer Rouge se regime. Aangesien ek op my vorige besoek net in Siem Reap was het ek dit nooit ervaar nie, maar ek verstaan skielik wat sy bedoel het.
Teen die laat middag arriveer ons in die Kratie (Krah-cheh). Ons plan is om die volgende more ons geluk te toets en sien of ons die baie raar en bedreigde Irrawady dolfyne wat blykbaar in groter hoeveelhede op hierdie deel van die Mekong voorkom.
Ons loop ‘n draai deur die oulike dorpie wat gebou is om ‘n sentrale mark area. Al die geboue is in die Frans-Indosjinese boustyl en geel verblyk deur die tropiese son. Op die hoek van een van die strate rondom die mark is die Star Guesthouse Restaurant. In die Rough Guide word slegs genoem dat dit ‘n lekker plek is om ontbyt te eet, maar niks meer nie.
Star Guesthouse Restaurant is baie meer as net ‘n lekker eetplek. Vir die eerste keer sedert ons weg is uit Vientiane is daar weer ‘n plek met atmosfeer en ‘n spyskaart wat uit hierdie wereld is.
Die vloer teels is ongelooflike mooi ou teeltjies wat in partone uitgele is en die meubels van donker rattan en bamboes. Die spyskaart bied ‘n wye verskeidenheid items soos muesli met jogurt en vrugte, toebroodjies op drie soorte brood met enigiets van grondbontjie botter tot Marmite, Khmer disse met organiese bestandele en vrugte, soja en jogurt skommels.
Ek wil huil van blydskap en bestel dadelik ‘n grondboontjie botter toebroodjie op volgraan brood. Ek vra die kelner of dit moontlik is om grondboontjie en piesang vrugte skommels te maak, maar na ‘n oomblik is hy terug en se dat hulle dit nie kan doen nie omdat dit nie op die spyskaart het nie.
Ek het in LA laas so ‘n skommel gehad en ek is vasberade. Ek verduidelik vir die kelner dit is baie maklik om te maak en hy vra my om saam kombuis toe te kom.
In die kombuis haal die bestuurder al die bestandele uit die yskas en ek verduidelik vir hom om net ‘n paar eetlepels van die hoofbestandeel in te plaas en siedaar. Hy verduidelik dit aan ‘n giggelende meisie en ‘n paar oomblikke later het ons albei ons skommels. Geurig en dik.
Ek het verwag om in hierdie noordoostelike dorpie in Kambodia min te kry wat my sal oortuig om te bly, maar nou het ek rede gevind ek rede om sommer vir ewig te bly.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment