'n Paar Fotos

Rondom Kratie. Meeste geboue dateer uit 'n paar vorige eras en dekoratiewe elemente soos lug gate en teels het my onverdeelde aandag gehad. Die haarkapper advertensies is orals te sien en in 'n verskydenheid style. Hulle herinner aan die soort haarkapper advertensie borde wat mens in Suid Afrika te siene kry.

Uitsig oor die Mekong teen son onder.

Bote wat vrolik versier is neem jou uit na die dolfyne.

Die enigste foto waarop jy die dolfyne amper kan sien. Verbeelding help.

Fotos

Ons is huidiglik in Phnom Penh. Oor twee dae behoort ons in Vietnam te wees. Ek sukkel bietjie met fotos en sal probeer om binnekort die volgende twee blogs te vergesel van 'n kiekie of twee.
Tot dan.

Irrawaddy Dolfyne

Agtuur Vrydagoggend word ons opgelaai op motorfietse vir die vyftien kilometer rit na Kampie, ‘n klein dorpie waar ‘n groepie van die skaars vars water dolfyne gereeld gesien word.

Oppad ry ons verby huisies wat almal hoog bo die grond gebou is en met ‘n brug verbind is aan die nou pad. Onder baie van die huise is daar die poele water en onder party is daar selfs roeibote. Heelwat van die huise is, alhoewel eenvoudig, baie mooi versier met rooi teel dakke waarop sement of hout torinkies en voels staan. Van die huise is blou geverf en het kant patrone van hout aan die voorkant, bo die stoep.

Ons betaal die ingangsfooi van US$7 wat ingang en ‘n bootrit op die Mekong insluit. Die ingangsfooi is ‘ nuwe sisteem wat toeriste en boot aktiwiteite in die habitat van die dolfyne meer dolfyn-vriendelik maak.

Ons het onsself vooraf gereed gemaak dat ons na alle waarskynlikheid nie die dolfyne sal sien nie. Dit is reen seisoen, nie die beste tyd om hulle te soek nie en hulle is baie skaars.

Na ‘n paar minute op die water beduie Alexander egter na ‘n plek ‘n paar meter regs van ons waar hy vir ‘n oomblik ‘n dolfyn se rug fin kon sien en ‘n rukkie later sien ek self ‘n dolfyn wat water breek.

Verder op met die rivier en tussen ‘n klomp bome wat tans onder water staan tref die reuse geluk ons egter. Ons sien ‘n dolfyn paar wat vir ‘n kort rukkie kop en dan rug bo die water uitsteek en dan weer verdwyn.

Anders as see dolfyne is die vars water soort baie minder spelerig. Hulle spring nie baldadig uit die water of kom naby jou boot verby geswem nie. Net nou en dan word ‘n kop uitgesteek of ‘n fin gewys.

Ons boot word aan ‘n tak wat net bo die oppervlak van die rivier vasgemaak sodat ons rustig kan sit en kyk. Ons is omring deur dolfyne. Daar is ‘n hele paar paartjies wat om ons swem en sporadies uit kom.

Ons kameras is heeltyd gereed om af te neem, maar die dolfyne gee ons omtrent nie ‘n kans nie. Hulle verdwyn so vinnig weer dat meeste van die fotos wat ek net neem die stil bruin van die Mekong se vloei is. Die oomblik wat hulle aan een kant op kom en verdwyn hoor jy ‘n ander paartjie reg agter jou. Dit is amper asof hulle ons tart.

Ek het darem daarin geslaag om so paar fotos te kry waarop mens net-net die dolfyne kan sien. Aangesien hulle nie naby die bote kom nie en my kamera nie ‘n vreeslike sterk lens het nie is die fotos nie die beste nie, maar dit is darem iets.

Ek besluit om op te gee met die kamera en besluit om eerder net die dolfyne te geniet. By tye is hulle stil en sien ons niks, maar dan verskyn een of twee weer uit die water. Soms sien jy die kop van ‘n dofyn met die vreemde knobbles op die voorhoof en ander kere net ‘n gekurfde grys fin.
Die boot wag geduldig terwyl ons die oomblik geniet en wanneer dit blyk of die groep geskuif het en daar vir ‘n tydjie niks meer aktiwieteit is nie word die boot losgemaak en vloei ons stadig weer rivier af. Eers wanneer ons ‘n veilige afstand is van waar die dolfyne was word die enjins weer aangeskakel.

Die geleentheid was die ingangsfooi meer as werd en ons keer opgewonde en baie tevrede met ons eerste Kambodia wild lewe terug na Kratie.

Grondboontjie botter in Kratie

Ek kan nou glad nie onthou of ek genoem het dat ons op Don Khong die heerlikste vis gereg probeer het nie. Vars Mekong vis word gemaal en gemeng met ‘n lemoen gras geursel, toegedraai in piesang blaar en dan gestoom tot die vis gaar is.

Hier is wat ek gaan doen wanneer ons weer ‘n kombuis het. Ek gaan pal eksperimenteer met geregte in mielie en piesang blare stoom. Miskien kan ek uitwerk hoe om ‘n rys en vleis gereg met bobotie geure in mielie blare te stoom. Dit kan net lekker wees.

Ons het 3 dae gelede in Kambodia aangekom. In Vientiane he tons uitgevind dat jy nou ‘n visa met aankoms op die Laos/Kambodia grens kan kry, maar niemand kon ons waarsku dat ons gegroet gaan word deur ‘n spul extortionists in with t-hemde nie. Ons weier aanvanklik om die fooie te betaal vir die aansoekvorms. Wie het al ooit gehoor van so iets! Maar ons besef gou dat ons of betaal of hulle weier om iets te doen.

Ons paspoorte word gefynkam en Alexander word soos ‘n terroris bestudeer, ‘n boek word uitgepluk met name van verdagtes en hulle deursoek dit deeglik voordat ons visas ontvang. Na wat soos ‘n ewigheid voel het ons die visas en kan ons voortry.

Die oomblik wat ons oor die grens is voel alles anders. Die huise is in ‘n heel ander boustyl as in Laos en die wereld lyk baie meer ontbos. Daar is omtrent geen verkeer in hierdie deel van die land en alles voel net meer landelik as in Laos. ‘n Ander reisiger het vir ons vertel hoe ‘leeg’ Kambodia voel. ‘n Nare nagevolg van die Khmer Rouge se regime. Aangesien ek op my vorige besoek net in Siem Reap was het ek dit nooit ervaar nie, maar ek verstaan skielik wat sy bedoel het.

Teen die laat middag arriveer ons in die Kratie (Krah-cheh). Ons plan is om die volgende more ons geluk te toets en sien of ons die baie raar en bedreigde Irrawady dolfyne wat blykbaar in groter hoeveelhede op hierdie deel van die Mekong voorkom.

Ons loop ‘n draai deur die oulike dorpie wat gebou is om ‘n sentrale mark area. Al die geboue is in die Frans-Indosjinese boustyl en geel verblyk deur die tropiese son. Op die hoek van een van die strate rondom die mark is die Star Guesthouse Restaurant. In die Rough Guide word slegs genoem dat dit ‘n lekker plek is om ontbyt te eet, maar niks meer nie.

Star Guesthouse Restaurant is baie meer as net ‘n lekker eetplek. Vir die eerste keer sedert ons weg is uit Vientiane is daar weer ‘n plek met atmosfeer en ‘n spyskaart wat uit hierdie wereld is.

Die vloer teels is ongelooflike mooi ou teeltjies wat in partone uitgele is en die meubels van donker rattan en bamboes. Die spyskaart bied ‘n wye verskeidenheid items soos muesli met jogurt en vrugte, toebroodjies op drie soorte brood met enigiets van grondbontjie botter tot Marmite, Khmer disse met organiese bestandele en vrugte, soja en jogurt skommels.

Ek wil huil van blydskap en bestel dadelik ‘n grondboontjie botter toebroodjie op volgraan brood. Ek vra die kelner of dit moontlik is om grondboontjie en piesang vrugte skommels te maak, maar na ‘n oomblik is hy terug en se dat hulle dit nie kan doen nie omdat dit nie op die spyskaart het nie.

Ek het in LA laas so ‘n skommel gehad en ek is vasberade. Ek verduidelik vir die kelner dit is baie maklik om te maak en hy vra my om saam kombuis toe te kom.

In die kombuis haal die bestuurder al die bestandele uit die yskas en ek verduidelik vir hom om net ‘n paar eetlepels van die hoofbestandeel in te plaas en siedaar. Hy verduidelik dit aan ‘n giggelende meisie en ‘n paar oomblikke later het ons albei ons skommels. Geurig en dik.

Ek het verwag om in hierdie noordoostelike dorpie in Kambodia min te kry wat my sal oortuig om te bly, maar nou het ek rede gevind ek rede om sommer vir ewig te bly.